<Fair City Amsterdam> kandidaat Verkiezingen voor Stadsdeelscommissie Amsterdam Centrum

Thu Feb 8 18:04:37 CET 2018

Beste faircity mensen,

Ik doe mee aan de Verkiezingen als kandidaat voor de Stadsdeelcommissie  in Amsterdam Centrum. In deze brief wil ik aan jullie mijn argumenten bekend maken -lees hier onder.

Vriendelijke groet,

Abraham Vega

Verkiezingen voor Stadsdeelscommissie Amsterdam Centrum-West, 21 maart 2018

Bent u ZZP-er, AOW-er, ondernemer, bijstandsgerechtigde, arbeider of zit u in de ziektewet en leeft u van een minimum inkomen?

Dan leeft u met angst en verdriet,

● om niet te kunnen doen wat u leuk vindt,

● om schulden te maken,

● om uw huur of hypotheek niet te kunnen betalen,

● om uit uw woning gezet te worden,

● omdat er nu al rond 70,000 jonge Amsterdammers uitgesloten zijn van huisvesting en arbeid in Amsterdam, en uw kind of u zelf bent daar een van,

● om uw 18-jarige kind niet meer thuis te mogen houden ondanks het feit dat uw kind NERGENS ANDERS heen kan, omdat u moet kiezen tussen uw kind helpen of uw uitkering en huursubsidie behouden,

● omdat ondanks het feit dat uw kind in Amsterdam is geboren en in Amsterdam wil blijven, hij/zij niet in Amsterdam kan blijven omdat de elite de voorkeur geeft aan rijke studenten, expats en rijke investeerders,

● omdat u en uw kinderen geen werk kunnen vinden terwijl anderen van buitenaf de voorkeur krijgen ook al hebben zij niets beters te bieden,

● omdat u gedemoniseerd wordt omdat u geen werk kan vinden en ondanks het feit dat u er veel moeite voor doet, wordt van u gezegd dat u uw situatie aan uzelf te wijten heeft omdat u uw best niet heeft gedaan en u lui bent,

● omdat u gedwongen “vrijwilligers werk” moet doen anders riskeert u uw uitkering te verliezen (dwangarbeid!) en in het proces gedwongen meewerkt aan verdringing van betaalde arbeid,

● omdat alles ‘flexibel’ wordt waardoor u nergens houvast kunt vinden,

● om de tijdroof van de tirannie van de administratieve rompslomp,

● omdat uw fiets voor de zoveelste keer door de gemeente is gejat,

● omdat u geen auto meer mag bezitten omdat het parkeergeld alleen door rijke mensen te betalen is en de openbaar vervoerkosten worden steeds duurder waardoor u uw geliefden buiten Amsterdam niet makkelijk kunt bezoeken en anders om,

● omdat alles steeds duurder en ontoegankelijker voor u wordt, zelfs de maatschappelijke organisaties zijn zeer beperkt toegankelijk voor u,

● omdat woningcorporaties onbetrouwbaar onderdrukkende vastgoedondernemingen zijn geworden,

● omdat onze burgerrechten langzaam maar zeker aan het verdwijnen zijn,

● omdat de verzorgingsstaat moedwillig kapot wordt gemaakt door de elite.

Maar u bent niet alleen, 30% van alle inwoners in Amsterdam Centrum-West maakt op de ene of de andere manier dit mee.

Wat u meemaakt komt niet uit de hemel vallen: het komt voort uit een landelijk beleid, waar alle overheden graag samenwerken met politieke partijen, de financiële wereld, de vastgoedwereld en ngo’s, ten voordeel van mensen met groot bezit en een grote portemonnee, en ten nadele van mensen met een klein inkomen en weinig bezit.

Ons belang wordt daadwerkelijk door geen enkel politieke partij behartigd, en dat weet u, anders had u niet in deze situatie verkeerd, u weet het, u doet echt uw best om vooruit te komen.

Ook de middenklasse in Amsterdam Centrum-West leeft in angst. Voorlopig verdienen zij goed, maar ze hebben een flex-contract, hypotheekschulden, of zijn verdacht gemaakt als scheefwoners, zij moeten zich permanent bewijzen door uitgaven aan dure statussymbolen die bij hun sociale klasse passen, de angst om niet aan deze status-eisen te kunnen voldoen, levert angst en stress op en jaagt deze mensen op om steeds harder en meer te werken, om steeds meer te verdienen om erbij te kunnen blijven horen, maar het is nooit genoeg. Niet voor niets maakt de middenklasse massaal gebruik van cursussen in positief denken, yoga, meditatie, wellness centra, kortom allerlei soorten ontstressingstherapie, alles om maar het gevoel te krijgen dat alles in orde is, en dat je nog beter je best moet doen. Wanneer niets helpt, is er nog altijd een droom over: emigreren! Wie genoeg geld heeft kunnen sparen,kan nog altijd zelf als expat of ondernemer in een andere land proberen opnieuw te beginnen. De Emigratiebeurs wordt iedere jaar drukker bezocht, alsof Scandinavië, Spanje of Canada heel anders zouden zijn dan Nederland, alsof buitenlanders in verre landen zoals Brazilië, Nigeria of Thailand zich zouden kunnen onttrekken aan de grimmige politieke en maatschappelijke conflicten in de gastlanden.

Wie blijft kan zich niet onttrekken aan het feit dat hoe duurder Amsterdam wordt, hoe meer iedereen moet presteren. Mettertijd zal een deel van deze middenklasse het niet vol kunnen houden, en door baanverlies, door faillissement, door gebrek aan verzekeringen, door steeds hardere regels en wetten, door gebrek aan fatsoenlijk arbeidsvoorwaarden of door scheiding en ziekte, zullen zij zakken naar een minimum inkomen, een deel van hen komt er nooit meer uit, ondanks het feit dat machthebbers beweren dat het veel beter gaat met de Nederlandse economie. U weet dat dit waar is, u kent zeker minstens één geval, één persoon die dit is overkomen, misschien maakt u dit zelf mee ook al is het niet zichtbaar voor de buitenwereld, daarom heeft ook u baat erbij om de positie van mensen met minimuminkomens te verdedigen, om de lat omlaag te brengen, zodat u zich niet hoeft uit te sloven om in Amsterdam Centrum-West te mogen blijven wonen, om minder opgejaagd en angstig te mogen leven.

Op den duur zal zelfs de elite zich niet goed gaan voelen, en angst zal ook bij hen de overhand nemen.

Er zijn weinig oasen van sociale rust in de wereld, Nederland is er een daarvan, zelfs als de sociale verharding in Nederland al minstens 20 jaar aan het toenemen is, kun je nog steeds ministers en burgemeesters onbezorgd op straat zien lopen of fietsen, een ondenkbaar beeld in de meeste landen.

Wat heeft de elite aan meer en nog meer wanneer zij niet meer vrij, veilig en onbezorgd overal zullen kunnen rondlopen, wanneer ze alleen veiligheid kunnen voelen binnen hun ommuurde rijke getto’s en met hun beveiligers er om heen zoals in zo veel andere landen?

Daarom heeft zelfs de elite er baat bij om de lagere klassen te beschermen en geen getto-vorming toe te staan maar diversiteit te omarmen; u weet toch, onbekend maakt onbemind.

Van wie is de stad? Voorlopig is de stad van de elite, omdat zij de gemeente in hun zak hebben. Voorlopig gedraagt de gemeente zich als de eigenaar van de stad. De elites hebben besloten om van Amsterdam een metropool te maken en op den duur een megapool, omwille van de winst-maximalisatie, is er in deze plannen geen plek voor de inwoner met een kleine portemonnee. Dat voelt u, want u wordt langzaam maar zeker uit Amsterdam verjaagd.

Wat mensen niet meer weten of vergeten zijn. is dat de gemeente geen eigenaar is van de stad, de gemeente is maar de administrator voor de inwoners van Amsterdam, de gemeente, haar ambtenaren en politici, staat in dienst van haar inwoners, en wordt door haar inwoners betaald om de welzijn van haar inwoners te behartigen en garanderen. Dat komt doordat de inwoners van de stad niet meer de nodige kennis hebben over wat politiek en samenleving is. Wij hebben geleerd dat de wereld is verdeeld in links en rechts, maar dat is vals.

Links en rechts in de politiek bestaan niet echt, het zijn gewoon verdeel- en heerstactieken. Wat wel bestaat is de strijd voor het welzijn van kleinschalige, lokaal, zelfbeschikkende en autonome gemeenschappen, tegen monopoliserende, grootschalige, tirannieke, autoritaire, elitaire en totalitaire machten.

Als u zich in bovenstaande tekst kunt herkennen, dan heeft u er wellicht baat bij om op mij te stemmen.

Het nieuwe bestuursstelsel is minder democratisch en minder transparant. Om de indruk te wekken dat het juist democratischer is geworden wordt een rol voor de buurtbewoners ingebracht als gekozen leden van de stadsdeelcommissies met een adviserende rol – inmiddels al door politieke partijen gekaapt -

Ik maak me er geen illusies over dat leden van de stadsdeelcommissies iets voor elkaar kunnen krijgen dat niet door de hoge ambtenaren en zittende partijen al van tevoren besloten is, maar een waakhondfunctie te hebben en een klokkenluider te zijn dat zou een mooie rol voor mij zijn. Mijn taak als Stadsdeelcommissielid is om zaken op tijd te signaleren, te agenderen en de negatieve kanten die iedereen wil verbergen eruit te lichten. Ik hoop vanuit die rol burgers te kunnen motiveren om voor zichzelf op te komen en zich collectief te organiseren om de volksvijandige krachten een halt toe te roepen voor een inclusieve en gezonde samenleving.

Kandidaat voor Stadsdeelcommissie Amsterdam Centrum-West

Stem op ABRAHAM

Abraham Vega (bewoner)

-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://listcultures.org/pipermail/faircityamsterdam_listcultures.org/attachments/20180208/da0287b7/attachment.html>