<Fair City Amsterdam> Bestuursrecht

Mon Feb 7 13:23:49 CET 2022

Bedankt voor de aanvulling, Patrice.

Ik hoor het mezelf als afsluiting van mijn betoog in de rechtszaal nog zeggen tegen de rechters een paar maanden geleden in het nieuwe gerechtsgebouw van Amsterdam “in Nederland kunnen burgers geen beroep doen op de grondwet, niet op het algemeen belang, en ook niet op falende handhaving”.
Systematisch worden verwijzingen naar bvb het Verdrag van Aarhus dat burgers het recht geeft op informatie, inspraak en het voeren van rechtszaken, met sluwe redeneringen omzeild. 

Regeren is in Nederland naast de beruchte instituten van markteconomie, deregulering en privatisering een kwestie van een hele reeks oude manieren van ontduiken van wetten en regels, zijnde vrijstellingen, ontheffingen, rekenmodellen, omgevingsvergunningen, kruimelregelingen, meetcorrecties, ondemocratische gemeenschappelijke regelingen (de recreatieschappen), gedoogbeleid en handhavingsprioriteiten.

Vooral het ontbreken van handhaving is een gewild instrument in de handen van het college, terwijl het structureel falen en/of ontbreken van handhaving eigenlijk behoort tot het vigerende beleid.

Dat een ‘links’ college daaraan meedoet is ongehoord.

Groet,
Hetty

On 7 Feb 2022, at 12:53, patrice riemens <patrice at xs4all.nl> wrote:

Hola Hetty et al,
> On 02/07/2022 11:20 AM Natuurbescherming ZO <natuurbeschermingzo at xs4all.nl> wrote:
> 
> 
> Wat nu in de openbaarheid komt is werkelijk ongelooflijk. Je zou als burger verwachten dat de drie machten in dit land elk onafhankelijk van elkaar zouden werken, zoals dat overal voor waar wordt aangenomen en gepropageerd wordt.  
> Nu blijkt dat wij al jaren een rechtspraak hebben die niet onafhankelijk is. 
> https://www.nrc.nl/nieuws/2022/02/02/rechtspraak-wordt-menselijker-a4084139 <https://www.nrc.nl/nieuws/2022/02/02/rechtspraak-wordt-menselijker-a4084139>
> Zie bijlage indien de link niet opent.
> 
> Voorgaande decennia was het regel dat 'de rechter niet op de stoel van de bestuurder mag zitten', d.w.z. dat de rechter zich terughoudend moest opstellen bij juridische conflicten tussen burgers en overheid. In de praktijk betekende dat dat rechters de besturen bijna altijd gelijk gaven. Dat heb ik zelf een paar keer ondervonden in rechtszaken. Maar dat ook de Raad van State hierbij betrokken was is voor mij een zware klap. Dat verklaart ook de arrogantie en minachting voor de wet die colleges soms of vaak tegenover hun klagende burgers vertonen.
> 
> Veel zal er voorlopig niet veranderen, want individuele rechters kunnen nu wel hun houding aanpassen, maar dat is een kwestie van hun eigen persoonlijk oordeel, niet de regel. 
> Ongelooflijk! En dan hoorde ik voorgaande kabinetten zeuren over Polen en Hongarije.  
> Zo kwam het dat burgers die besluiten betwistten voortdurend nul op het rekest kregen. 
> 
> Groet, 
> Hetty 

Het zal jullie niet verbazen als ik zeg dat 'de zaak' niet zo zeer een stuk gecompliceerd is, tiz nl. in feite, om een standaard zin te gebruiken, 'absurdly simple'. Maar het ligt wel veel en veel dieper dan de ontwikkeling vd rechtspraak en rechtsgang in de voorbije decenia.

De cutureel-religieuse grondslag waarop de Nederlandse samenleving stoelt, en waarop ook de 'governance' van de Lage Landen is gebaseerd, dateert van de laat zestiende eeuw. Hoewel het vele emancipatorische aspecten bevatte is de Calvinistische reformatie ook doordrenkt van een diep wantrouwen, zo niet regelrechte afkeer van de mens als zodanig: een eeuwige, onverbeterlijke zondaar. Dit heeft geresulteerd in dat er in Nederland nimmer een volwassen opvatting van burgerschap als een collectief en communautair stelsel van normen en waarden en vooral van rechten alsmede plichten ontstaan is, zoals in onze omringende landen (ja zelfs Belgie inkluis!). Het gevolg is een in wezen extreem autoritair bestel, binnen een maatschappij dat niet anders dan als een kastenstelsel omschreven kan worden, met een in sociaal-culturele zin erfelijke regentenschap aan het hoofd. Het is dan ook geen wonder dat Nederland weliswaar een grondwet heeft, maar dat deze niet als beroepsgrond aangevoerd kan worden voor de rechtbank.

Maar dit wordt allemaal aan het oog onttrokken, zowel van de inheemse bevolking zelf als van buitenlandse bezoekers, door (i) het overwicht van de commercie in het maatschappelijk verkeer, dat zijn eigen, 'a-politieke', regels kent en (ii) de schijnlijke vrijheid in dagelijks doen en laten (de beroemde 'tolerantie'), die in feite komt omdat repressie duur is, en het de regenten sowieso weinig kan schelen wat het peupel allemaal doet, zolang het niet direct hun belangen aantast (dan wel hun goede naam - cf Hugo Brand Cortius en de Staatsprijs). 

Om op de rechtspraak nu terug te komen (ik las het NRC artikel ook, heel toevallig, n.a.v. een vriend in Australie die het aan de stok heeft met ... de Nederlandse overheid), ik vond het heugelijk en geen dag te vroeg, dat deze wat meer zou gaan instemmen met de praktijk die al in vele landen gangbaar is, alhoewel daar ook, later dan wenselijk ware. Ik las het artikel dus in een iets andere licht dan Hetty, maar ik hoop door bovenstaande, hoe 'far fetched' het oog moge klinken, duidelijk heb gemaakt waarom.

Laten we wel wezen: Nederland is, in burgerlijk en staatsrechtelijk opzicht een achterlijk land. Het sympathiekste wat je erover kan zeggen is dat het slachtoffer is van remmende voorsprong: Na Zwitserland (dat een heel andere, en veel progressievere weg volgde) was het het eerste land op het Europese vasteland dat zich emancipeerde, en lange tijd ook de enige republiek van de grotere mogendheden (wel met een erfelijk stadhouder - hoe krijg je dat weer voor elkaar ...), waarna het lekker op z'n laurels ging rusten en stelselmatig achterliep bij alle grote hervormingen van de vorige twee eeuwen (afschaffing vd slavernij, stemrecht voor vrouwen, sociale wetgeving, enz. enz.)

In vele opzichten heeft Nederland aan de Europese Unie te danken dat het een beetje (boel) naar voren wordt geschopt in het bereiken van het grondrechtelijk nivo dat van een moderne staat verwacht - en geeist - kan worden. Jarenlang was Nederland, samen met het VK, dat andere land zonder afdwingbare grondwet, de grootste klant van het Europees Gerechtshof - waar het, itt andere gedaagde Europese overheden - stelselmatig verloor. Al een aantal jaren hebben vele Nederlandse rechters gelukkig besloten daar paal en perk aan te stellen en velen oordeel naar de geest van wat het EU hof 'sowieso' zou besluiten - tot woedde van de Baudet's en aanhang. 

Mooi, en weer: geen dag te vroeg, dat rechters nu die houding naar veel meer zaken 'verbreden'. 

Ik dank u voor uw aandacht 
;-)

Ciao Ciao,
p+7D!

-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://listcultures.org/pipermail/faircityamsterdam_listcultures.org/attachments/20220207/e633db66/attachment.html>