<m2m-nl> Schipholbrand Proces: dinsdag 26 mei 10 Hof bijeen

[Jo van der Spek M2M]

Dinsdag 26 mei om 10 uur houdt het Gerechtshof van Amsterdam weer een 
(openbare) regiezitting over het Schipholbrand proces. Er zal vermoedelijk 
flink gebakkeleit worden over het technisch onderzoek en de rol van de 
Rechter Commissaris. Die heeft namelijk cruciaal onderzoeksmateriaal 
weggehouden bij onderzoeker delemont in Lausanne. Ook verwachten we 
duidelijkheid over het begin van het hoger beroep.Het is nu gepland voor de 
week van 10 tot 14 augustus.


Intussen loont het de moeite nog eens te kijken naar de veroordeling van 
Ahmed Isa door de Rechtbank Haarlem wegens "voorwaardelijke opzet". Ahmed 
Isa nam volgens deze uitspraak bewust het risico dat zijn ongedoofde peuk 
kon leiden tot brand en alle gevolgen daarvan. (zien onder).

Betekent dit niet dat een gevangene geacht wordt op de hoogte te zijn van de 
brand- en andere veiligheidsmaatregelen die een ramp als de Schipholbrand 
moeten voorkomen? En betekent dit dan niet dat elke gevangene dan ook 
volledig inzage moet kunnen hebben in het rookbeleid, het veiligheidsplan, 
het rampenplan, de kwalificaties van het bewakend personeel, etc.? Hoe kan 
er ander sprake zijn van een "bewust" risico? Hoe kon hij weten dat zelfs 
een shaggie gedraaid met Blauwe Rizla dit verwoestende gevolg kon hebben? Of 
is hij soms aanspreekbaar op het feit dat hij mogelijk geen poging heeft 
gedaan om zelf deze informatie te vergaren? Om dit punt te maken is het 
wellicht zinvol om een aantal personen te horen alsgetuige:
de toenmalige directeur van de instelling (Arend de Korte), de directeur van 
DJI, de Minister van Justitie, etc.
als getuigen te laten verklaren hoe dat dan in de praktijk geregeld was (en 
is). Oftewel: was het zo dat Ahmed Issa volledige toegang had tot deze 
informatie? Was al deze informatie beschikbaar in bijv. de bibliotheek, of 
op internet?
En meer specifiek voor de gedetineerde migranten, is deze informatie 
beschikbaar in een voor hen leesbare taal? Of zijn de advocaten, geestelijk 
verzorgers en andere hulpverleners toegerust en geinstrueerd om deze 
informatie over te dragen? Zijn daar adequate protocollen voor opgesteld? 
Als de antwoorden op deze vragen in hoge mate negatief zijn, zoals ik 
vermoed, is dan de materialiteit van de veroordeling op grond van
"voorwaardelijk opzet" niet gelijk aan 0. Oftewel gelul?

Een en ander natuurlijk nog los van het fundamentele gegeven dat de Staat 
volledig verantwoordelijk is voor leven en welzijn van haar gevangenen, nog 
los van de vraag of de bewaring an sich legitiem kan worden genoemd.

Jo van der Spek